BELLE
PEREZ: OP GEVOEL HET LEVEN DOOR.
Een 15-jarig jubileum is vaak reden tot stilstaan en terugkijken
naar wat is geweest. Maar niet wat zangeres Belle Perez betreft. Zij kijkt het
liefst vooruit, naar nieuwe uitdagingen, mooie projecten, andere podia.
Maria Isabel Pérez Cerezo (1976) voelt zich na 15 jaar bikkelen
als artiest én als mens steeds vrijer in de keuzes die ze maakt.
‘Dankzij de showbusiness ben ik opgebloeid, geworden tot wie ik
nu ben. Ik zit enorm goed in mijn vel, de puzzel van mijn leven past nu zo mooi
in elkaar! Als artiest durf ik andere stijlen en genres aan, gaan de remmen
los. Ik heb op het podium mezelf ontdekt.’
Al blikt ze zelf het liefst de toekomst in, haar verleden
verklaart meteen waarom de weg naar succes voor haar extra bochtig was. Als
dochter van Spaanse ouders groeide ze beschermd op in het kleine Hamont-Achel
in België. Ze ging naar school bij de nonnen, een timide kind van twee culturen
dat pas in de showbizz leerde zichzelf meer te laten gelden.
Haar Spaanse roots vind je terug in haar muziek, maar eigenlijk
in haar hele wezen. Niet voor niets heeft ze nog steeds de Spaanse
nationaliteit. ‘Spanje zit in mij, in mijn vurigheid maar ook in mijn verlangen
naar rust, eenvoud en stilte’, zei ze ooit.
Haar eerste stapjes als zangeres zette ze als kind, toen ze zong
in flamencogroepjes en deelnam aan talentenjachten. Bij het grote publiek werd
ze bekend in 2000, door haar deelname aan het programma Eurosong, de Belgische
voorronde voor het Eurovisiesongfestival, met het liedje Hello World. Al heeft
ze uiteindelijk nooit meegedaan aan het Eurovisie Songfestival, ze vestigde in
haar tweede moederland wel haar naam als zangeres en tv-presentatrice en
scoorde hit na hit. Ook internationaal werd ze opgemerkt. Ze kreeg een
platencontract in Amerika en toerde door Noord- en Zuid-Amerika.
In Nederland kan Belle rekenen op een grote fanbase, met name
sinds ze in 2004 samen met Jan Smit het Tros Muziekfeest op het plein
presenteerde. Ze stond in Ahoy’ en in de Heineken Music Hall. Haar roem kreeg
een sneeuwbaleffect toen ze met haar derde album Baila Perez, de slimme switch
maakte van pop naar latin, een stijl die haar op het lijf is geschreven. Ze was
‘thuis’. Hits als Que viva la vida, Enamorada, Que viva la vida en Ave Maria
zitten in ons muzikale geheugen gegrift. Sinds 2007 weet ze ook het theater
vrijwel jaarlijks te vinden.
Al deze ervaringen hebben haar gevormd tot wie ze nu is: een
zangeres die op haar gevoel afgaat, vertrouwt op wie ze zelf is. Haar nummers
kiest ze eveneens op gevoel, nummers die haar niet liggen en die ze dus niet
met oprechte overtuiging kan brengen, zal ze niet opnemen.
Belle Perez kiest haar eigen pad, en gaat voluit voor haar
dromen. Ze zit vijftien jaar in het vak, en is gelukkiger dan ooit. Alles in
het leven draait volgens haar uiteindelijk om de liefde. ‘Wie de liefde niet
heeft, bezit helemaal niks.’