Niels Destadsbader

HOE HET ALLEMAAL BEGON

Op 19 augustus 1988 viert de familie Destadsbader feest. Mijn moeder is een stevige 3,5 kg lichter en 52 cm rijker. Geen Weight Watchers of ander een dieet, neen. Ze zet MIJ op de wereld. Meteen mijn eerste contact met de pers. De jaren vliegen voorbij en niet enkel mijn tanden en voeten groeien. Ook mijn ego begint serieuze proporties aan te nemen. Aangezien mijn ouders al snel geen blijf weten met mijn enthousiaste zelve, gaan ze op zoek naar een manier om mijn overtollige energie in kwijt te kunnen. Judo, pingpong, (jawel) dansles... Ze passeren de revue. Maar het mag niet baten... 1 voor 1 verdwijnt mijn liefde voor de sport even snel als ze gekomen is.

Als ze mij op een dag inschrijven voor een opleiding ‘Voordracht en Drama' kennen ze meer geluk. Mijn volgende optie ‘Kleiduifschieten' kan toch nog even worden opgeborgen. Ik krijg les op de Stedelijke Academie Woord en Muziek Peter Benoit in Harelbeke en voor ik het weet ben ik verliefd. Eerst heel even op de juf, daarna ben ik smoor op de leerstof. Als ik dan als 9-jarige jongen ook nog eens Jacques Vermeire op de planken zie staan, wordt alles duidelijk. DIT is wat ik wil doen.

Vijf jaar later schrijf ik me in om Woordkunst-Drama te volgen in het SKI in Gent. Heel wat nota's en strafwerk later studeer ik af op mijn achttiende. Tijd voor het échte werk: ingangsexamen afleggen om te studeren aan het Conservatorium. Helaas blijft het succes uit. Ik loop een beetje naast m'n schoenen en wat ik nooit voor mogelijk acht gebeurt... Ik slaag niet voor de toegangsproef.

Enkele zakdoeken en schouderklopjes later beslis ik om mij te herpakken. Wat doe je als je niet langer naast je schoenen wil lopen? Inderdaad, je verkoopt ze! Ik begin in een sportwinkel als schoenenverkoper en schrijf me intussen in voor elke auditie die ik zie passeren. De eerste waaraan ik deelneem is die voor de rol van Suske voor een theatershow van Suske en Wiske. Geheel onverwacht krijg ik de rol en mijn droom komt uit. Ik kan van mijn hobby mijn beroep maken.